Mały słowniczek żeglarski

·

KILKA ŻEGLARSKICH TERMINÓW

ACHTERPIK – rufowy przedział kadłuba jachtu.

BAJDEWIND – kurs podczas którego wiatr wieje z przedniej lewej lub prawej ćwiartki.

BAKSZTAG – lina usztywniająca maszt przy wiatrach wiejących od strony rufy.Także jest to kurs w którym wiatr wieje od strony rufy z lewEj lub prawej strony.

BALAST – ciężary umieszczone w dolnej części kadłuba , dzięki którym jacht staje się mniej wywracalny.

BEZAN – na jachtach wielkomasztowych pierwszy żagiel od rufy.

BOM – drewniany bal do którego mocowany jest doł żagla.

BUKSZPRYT – poziomy drzewiec na dziobie

CIRRUS – chmura wysoko osadzona na niebie, wróży żeglarzom pogorszenie pogody.

FAŁ – lina służąca do wciągania i opuszczania żagla.

FARWATER – szlak żeglugi, na którym może się odbywać podróż.

FOK – żagiel pierwszy do dziobu stawiany na sztagu.

FORDEWIND – taki kurs, przy którym wiatr wieje dokładnie od rufy czyli od tyłu.

GRETING – ażurowa podłoga układana na dnie kokpitu.

GROT – główny żagiel na jachcie, drugi od dziobu.

KABESTAN – rodzaj przekładni pomocnej przy wybieraniu lin.

KAMBUZ – kuchnia na jachcie.

KAPITAN – Pierwszy po Bogu

KAUSZA – metalowy ochraniacz w kształcie łezki umieszczany w okach lin, zabezpiecza przez przetarciem.

KECZ – rodzaj jachtu dwumasztowego. Urządzenie sterowe umieszczone jest za drugim masztem.

KEJA – miejsce gdzie można przycumowac jacht.

KILWATER – ślad na wodzie za rufa płynącego ststku.

KNAGA – służy do mocowania różnych lin.

LIKSZPARA – szpara w maszcie od strony rufy, w którą wprowadza się przednia krawędź żagla czyli lik.

MASZT – bez niego nie ma jachtu 🙂 Jeżeli jest jeden to nazywa się grotmaszt. Jeżeli jest ich więcej to noszą one nazwę fokmaszt grotmaszt i bezanmaszt.

MIECZ – ruchoma płetwa opuszczana przez szczelinę dna jachtu, pozwala na zachowanie stateczności jachtu.

MOTYL – takie ustawienie żagli , że fok pracuje po przeciwnej stronie kadłuba niż grot. Stosuje się go przy pełnym wietrze.

PRAWY (LEWY) HALS – kurs przy którym wiatr wieje z prawej (lewej) strony kadłuba.

RAKSA – blaszka którą mocuje się przednia krawędź foka do sztagu.

REFOWANIE ŻAGLA – zmniejszenie jego powierzchni

REJA – poziome drzewce. Służy do mocowania górnej krawędzi żagla.

RÓŻA WIATRÓW – tarcza w kompasie, wyskalowana w stopniach i rumbach, pozwalająca określać kurs

RUMPEL – drążek trzymany z nadzwyczajną miłością :-). Wprawia w ruch ster.

SPINAKER – wielki żagiel w kształcie balona stawiany przy wiatrach wiejących od rufy.

SZEKLA – metalowe ucho z wkręcaną zawleczką. Służy do łączenia różnych części osprzętu.

SZTAG – linka stalowa podtrzymująca maszt z przodu. Łączy top z dziobem.

TAKIELUNEK – ruchomy osprzęt żaglowca (liny, żagle, drobny sprzęt)

TOP – górny koniec masztu.

WANTA – stalowe liny podtrzymujące jacht z obu boków.

ZĘZA – najniższe miejsce jachtu, w której może zbierać się woda.

ŻAGIEL – odpowiednio zszyty płat tkaniny, który łapie wiatr i popycha żeglarza w świat.

 

NAZWY MORSKICH WIATRÓW

 

BEJDEWIND – wieje skośnie do dziobu statku

HALFDEWIND – półwiatr – wieje prostopadle do osi symetrii statku

BAKSZTAG – wieje skośnie od rufy

FOREDEWIND – pełny wiatr, wieje prosto od rufy

BRYZA – to umiarkowany wiatr w rytmie półdobowym, występuje lokalnie

FLAUTA – cisza morska, lustrzana tafla wody

GREGALE – to wiatr północno – wschodni w środkowej części Morza Śródziemnego

HYZ – to wiatr pełny, wieje w żagle z tyłu pod kątem prostym

MISTRAL – wiatr u wybrzeży francuskich Morza Śródziemnego

MONSUNY – okresowe wiatry w rytmie półrocznym, przy brzegach południowo-wschodniej Azji

ORKAN – gwałtowny sztorm tropikalny o dużej sile

PASATY – stałe wiatry morskie wiejące w strefie równikowej

SZTORM – burza morska, bardzo silny, porywisty wiatr

TAJFUN – gwałtowny huragan tropikalny wirujący wokół środka depresji

TORNADO – trąba powietrzna występująca u wybrzeży Ameryki Płn.

TRANMONTANA – wiatr lokalny na Morzu Liguryjskim, wiejący z kierunku płn.-zach.